Γκαλεάνο, Εδουάρδο

(Eduardo Galeano, Μοντεβίδεο 1940 –). Ουρουγουανός συγγραφέας και δημοσιογράφος. Υπήρξε διευθυντής της εφημερίδας Epoca και του περιοδικού Marcha. Η δημοσίευση του έργου του Οι ανοιχτές φλέβες της Λατινικής Αμερικής (1971) τον καταξίωσε ως έναν από τους πιο σημαντικούς συγγραφείς της ηπείρου. Με το πραξικόπημα του 1973 αυτοεξορίστηκε στην Αργεντινή, όπου ίδρυσε και διηύθυνε το περιοδικό Crisis. Τρία χρόνια αργότερα, μετά το πραξικόπημα στην Αργεντινή, διέφυγε στην Ισπανία όπου έζησε μέχρι το 1985. Τότε, με την πτώση της δικτατορίας και την αποκατάσταση της δημοκρατίας στην Ουρουγουάη, επέστρεψε στη χώρα του. Το έργο του Γ. συνέβαλε καθοριστικά στην αναδιατύπωση της ιστορίας των λαών της αμερικανικής ηπείρου. Ο Γ. έχει βραβευτεί δύο φορές με το βραβείο Κάσα δε λας Αμέρικας καθώς και με πολλά άλλα, ενώ είναι επίτιμος διδάκτορας του πανεπιστημίου στην Αβάνα και του πανεπιστημίου Σαν Αντρές της Βολιβίας. Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες. Άλλα έργα του: Μέρες και νύχτες αγάπης και πολέμου (1978), Μνήμες φωτιάς (τριλογία, 1982-86), Το βιβλίο των εναγκαλισμών (1989), Τα χίλια πρόσωπα του ποδοσφαίρου (1995), Ένας κόσμος ανάποδα (1998) κ.ά.